24 Mei 1869
‘Hoop doet leven’
Dit trof mij heden toen ik dit op de spiegel van een schip las en het deed mij wel. Want het is een droef tijdperk. —
Sedert 14 daag is Moeder ongesteld. ’t Begon met een geringe verkoudheid en ontwikkelde zich later tot een zeer groot bezwaar en gevaar. Doch heden gaf de docter hoop al is het nog luttel. En hoop doet leven. We zijn allen in Gods hand en bij hem wel bewaard. —
Wat eerst gering was heeft zich later meer bepaald tot anderdaagse koorts voornamelijk op de maag, waardoor moeder alle voedsel weigerde. ’t Gevolg afneming van krachten, ’t geen haar krachten dermate wegnam dat we zaterdag al niets dan de dood voor ons hadden. Gelukkig kwam er een kleine wending en heden haar koortsdag zijn we gelukkig niet achteruitgegaan. En dat is al veel. — Van harte hoop ik zij weder beter worde. — Ze is op een leeftijd waarvoor ’t geringste vooruitzigt al veel is, dus moed gehouden.
Als God de middelen zegent dan is er nog hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten